Jeżeli ktoś ma wątpliwości czy temat zabezpieczania lini szycia przed deszczem jest konieczne to znaczy, że nie spał w trakcie prawdziwej ulewy w namiocie lub pod tarpem bez uszczelnionych szwów. Takie doświadczenie gwarantuje, że artykuł który czytacie będzie dla was interesujący. W przeciwnym razie musicie nam uwierzyć na słowo, że warto zainteresować się tym tematem. Właściwie każdy komercyjny produkt przeznaczony do użytku w deszczu ma uszczelnione szwy. Okazuje się, że nie bez powodu. Jest to dość prosty zabieg, który można wykonać samodzielnie bez specjalistycznych maszyn.
Pierwsze co powinniście sprawdzić to z jakim materiałem macie doczynienia. Od tej informacji będzie zależał wybór odpowiedniego produktu, który pomoże Wam zabezpieczyć Wasz produkt, przed każdym deszczem.
Uszczelnianie szwów w przypadku tkanin Silnylon i Silpoly
Dla poliestrów (Silpoly 15D) i nylonów (Silnylon 20D) pokrytych silikonem uszczelnianie szwów jest możliwe za pomocą nakładania dodatkowej warstwy silikonu za pomocą małego pędzelka. Gdy ktoś pyta się czy to łatwy zabieg lubimy używać analogii z silikonowaniem łazienki – za pierwszym razem nigdy nie wychodzi ładnie 🙂 Lepiej jest poćwiczyć zanim zaczniemy. Wydaje się to bardzo łatwe ale silikon w tubce okiełznać jest niełatwo.
Poniżej film od producenta, który przedstawiamy poprawmy sposób użycia.
Uszczelnianie szwów w przypadku tkanin poliestrowe i nylonowych z DWR lub PU
W przypadku Ripstop Poliester 300D i Ripstop Poliester 20D z PU (dwa najczęściej wybierane produkty na tarpy i namioty) uszczelnianie szwów jest trochę prostsze. W naszej ofercie mamy dwa produkty, które można wykorzystać do tego celu. Pierwszy to Seam grip WP Sealand od Gear Air. Produkt, który rozprowadzany na materiale jest za pomocą dołączonego do opakowania pędzelka. Drugi to 20 metrowa taśma zawierająca poliuretan. Instrukcja przyklejania taśmy znajduje się poniżej. Film nie jest naszego autorstwa ale doskonale pokazuje jak pracować z taśma z naszej oferty.
Uszczelnianie szwów w przypadku materiałów Dyneema Composite Fabric
W przypadku materiałów Dyneema uszczelnianie szwów można wykonać za pomocą taśmy naprawczej CT2E.08/PSA-1.0. Jest to specjalistyczny produktu, który po sklejeniu zachowuje wytrzymałość oryginalnej Dyneema.
Przedstawiamy wam nasz nowy, i chyba najbardziej ambitny projekt, na jaki się dotychczas rzuciliśmy – ŚPIWÓR PUCHOWY Z KOMORAMI. Jest to też projekt wyjątkowy, który zapoczątkuje serię wielu nowych tutoriali i produktów, o które nas ciągle pytacie. Wyjątkowy bo dołączyła do nas Svetlana, utalentowana krawcowa z Ukrainy. Nasze instrukcje będą nareszcie nie tylko serią amatorskich pomysłów, ale też rad prawdziwego profesjonalisty.
Śpiwór z komorami to wyzwanie, które wymaga dość dużo czasu i cierpliwości, głównie przez misterną sieć kanałów na puch. Gdy jednak uporasz się już z przyszywaniem ścian z siatki, to samo napychanie puchem i obserwowanie jak twój projekt nabiera trzeciego wymiaru, to czysta radość. Poczujesz się jak prawdziwy Geppetto;)
Projekt na podstawie tutoriala Marko MM, warto zajrzeć by wspomóc się na kolejnych etapach.
Potrzebne materiały:
5m materiału puchoodpornego – wybraliśmy oddychający i ultralekki Ripstop nylon 10D – 2,5m na zewnętrzną warstwę i 2,5 na wewnętrzną
Siatka nylonowa na moskitiery, przy wysokości ścianki komory 7 cm, na każdą ściankę potrzeba kawałka siatki o wymiarach ok. 150×7 cm, my stworzyliśmy 14 komór/15 ścianek i wykorzystaliśmy do tego ok. 1,5m siatki.
Puch gęsi 700 cuin, 700g (w przypadku zaprojektowania innych komór, należy przeliczyć to z uwzględnieniem ich wymiarów)
Zamek błyskawiczny rozdzielczy #5, 170 cm YKK
Dwa suwaki dwustronne #5
Gumosznurek 3mm, około 1,5m
Stopery podwójne dopasowane do gumosznurka
2 szpulki Nici Talia
Taśmy papierowe malarskie (ułatwiają pracę)
Nożyczki lub nożyk obrotowy do materiałów
Klipy lub szpilki do spięcia materiału napchanego puchem
Poziomica lub długa linijka
rura pcv o średnicy 10cm
NADMIAR CZASU
Przed szyciem, polecamy też zapoznać się z podobnym projektem Jak uszyć topquilt z komorami oraz artykułem topquilt czy śpiwór puchowy.
1 KROK: przycinanie materiału
Komora główna: zaczynamy od wycięcia kształtu śpiwora. Ucinamy dwa równe kawałki o długości 2,20m. Następnie pierwszy kawałek rozkładamy na płaskiej powierzchni. Przyklejamy końce taśmą malarską, przykładamy nasz drugi kawałek i łapiemy taśmą w tych samych miejscach. Zabieg ten ułatwi jednoczesne przecięcie obu warstw do kształtu mumii. Sposób przycięcia pokazuje rysunek poniżej.
Osłona na zamek: dodatkowo wycinamy jeszcze pasek 14x190cm, z którego potem wykonamy puchowy tunel osłaniający zamek.
Box na stopy: ze względu na elastyczność konstrukcji nie musi być za duży. W tym projekcie jest to 2x (35 cm x 25 cm).
Tunel na gumosznurek u kaptura: powinien mieć szerokość 6-7 cm. Po prostu składamy raz i zszywamy wzdłuż jednej strony.
2 KROK: wykończenie materiału i przyszycie osłonki na zamek
Obszywamy materiał by zapobiec strzępieniu. Zawijamy podwójnie brzegi i przeszywamy ściegiem prostym. W tym momencie przyszywamy też dodatkowy pasek materiału na puchowy tunel (klapkę) osłaniającą zamek. Poniżej zdjęcie osłonki już wypchanej puchem:
Po zakończeniu wszywamy też pasek na gumosznurek. Podobne jak osłonkę zawijamy końce i zszywamy ściegiem prostym. Przyszywamy u góry śpiwora i zamykamy górną część.
3 KROK: rysowanie komór
Co 15 cm rysujemy równoległe linie- miejsca przyszycia ścianek naszych komór. Najlepiej odmierzyć punkty na obu końcach materiału i połączyć linią – my wykorzystaliśmy dość długą listwę. Tę samą czynność powtarzamy na drugiej warstwie materiału. Ostatnia komora wyjdzie nieco szersza ok. 20cm.
4 KROK: przycinanie siatki na komory
Teraz tniemy siatkę na odpowiednio szerokie paski. W tym przypadku były to paski oszerokości 6 cm, które pozwalają na osiągnięcie około 4 cm ścianki komory. Najlepiej siatkę rozwinąć zaznaczyć na bokach odpowiednie odległości i przykładając listwę/linijkę wycinać je pojedynczo.
5 KROK: łączenie materiału i siatki – szyjemy!
Kolejno każdy pasek przyszywamy do wcześniej narysowanych linii na materiale, tak by około 1 cm wychodził za linię.Polecamy materiał zwinąć sobie w rulon, ułatwi to szycie.
Gdy wszystkie poprzeczne paski są już przyszyte, doszywamy pasek pionowy, od strony gdzie nie będzie zamka. Jest to najbardziej czasochłonny z etapów. Następnie przystępujemy do łączenia naszych warstw. Łapiemy pierwszą siatkę, przykładamy ją do warstwy materiału nr 2 (tej która aktualnie posiada tylko narysowane linie), tak by siatka znowu wystawała za linię około 1 cm. Szyjemy tak wszystkie komory stopniowo rozwijając rulony materiału
6 KROK: przygotowujemy box na nogi
Bierzemy jeden z naszych wcześniej przyciętych prostokątów: 35 cm x 25 cm. Do brzegów przykładamy przedmiot o obłym kształcie i odrysowujemy, tak by w efekcie powstał kształt jak na zdjęciu. Wycinamy i przykładamy do drugiego prostokąta by odrysować identyczny kdztałt.
Następnie zszywamy oba fragmenty materiału na szerokość stopki, pozostawiając fragment bez szwu na napchanie puchem, odwracamy na stronę bez szwu.
7 KROK: wszywanie zamka
Na początek przygotowujemy trójkąt tzw. garaż dla zamka,, który będzie przechodził między końcem zamka a boksem na stopy.
Przypinamy trójkąt w ⅓ do miejsca gdzie znajdzie się końca zamka, i ⅔ do do zewnętrznej tkaniny od strony boxa. Przeszywamy podwójnym ściegiem prostym.
Kolejnym elementem jest wszycie zamka zszywając jednocześnie materiał śpiwora i trójkąta.
Na tym etapie przyszywamy jedynie jedną stronę zamka, ponieważ drugą stronę musimy pozostawić otwartą na napychanie komór.Wykonujemy co najmniej dwie linie szycia. UWAGA! Nie rozdzielaj zamka błyskawicznego, w przeciwnym razie w dalszym kroku ciężko będzie dopasować długości każdej strony zamka.
8 KROK: najlepsze! Upychane puchem
W tym momencie przyda się waga kuchenna (dokładność do 1g będzie ok), rurka pcv i jakaś “upychaczka” np. kopyść. Tu znajdziesz pomocną instrukcję jak szyć produkty puchowe. Pomocny będzie również sznurek na pranie i klamerki. Pomagają rozwiesić quilta i zamykać wypełnione już komory tymczasowo. Po wypełnieniu wszystkich komór zamknij je klipami/szpilkami. Podobnie napychamy box na stopy i zamykamy szpilkami/klipami.
9 KROK: wszywanie drugiej strony zamka i zamykanie komór
Strzepnij puch tak by przemieścił się w stronę zaszytego końca. Stopniowo usuwaj szpilki i wsuwaj drugą stronę zamka, znów przypinając szpilkami, by puch nie zdążył uciec. Na koniec przeszyj ściegiem prostym po całej długości. Otwieramy zamek i dodajemy suwaki.
Osobne końce zamka możemy zaszyć lub spiąć specjalną skuwką.
10 KROK: przyszywanie dna śpiwora
Gdy ucieczka puchu jest już uniemożliwiona, zaszywamy box do końca. Przypinamy szpilkami do podstawy śpiwora od jego wewnętrznej strony i przyszywamy ściegiem prostym. Początkowo może się wydawać, że box jest za mały, ale w miarę łączenia elementów wszystko się zaczyna zgadzać:)
11 KROK: przewlekamy gumosznurek
Przewlekamy gumosznurek przez nasz tunel wokół kaptura i przeciągamy przez stoperki. By ułatwić sobie zadanie nalepiej wykorzystać do tego drut, ewentualnie sprawdzi się nawet długopis;)
Teraz możecie zacząć testować swoją strefę komfortu. Jesteśmy ciekawi waszych opinii i puchowych efektów;)
Za oknem już śnieg, więc spieszymy z kolejnym projektem z wykorzystaniem puchu. Tym razem przedstawiamy wam topquilt z opcją używania jako podpinka hamakowa. Prezentowany projekt przewidzieliśmy dla osoby o wzroście około 185 cm (długość quilta ok. 2m). Zastosujemy tutaj komory na puch w kształcie litery H, o wysokości komory około 2 cm w miejscu przeszycia. Jest to konstrukcja wymagająca znacznie dłuższego czasu szycia, ale zostaniemy wynagrodzeni wyższym komfortem termicznym i wyeliminowaniem tzw. Zimnych szwów występujących przy pikowaniu.
Siatka nylonowa na moskitiery, przy wysokości ścianki komory 2 cm, na każdą ściankę potrzeba kawałka siatki o wymiarach 150×4 cm (ilość materiału do policzenia po zaprojektowaniu komór) w moim przypadku komór było 19, więc potrzeba około 80 cm siatki
Puch 700 cuin, 400g (tutaj również w przypadku zaprojektowania innych komór najlepiej przeliczyć to z uwzględnieniem ich wymiarów)
Taśma rypsowa 10 mm, około 0,5 mb
Zamek błyskawiczny rozdzielczy 70 cm kostka YKK
Lamówka bawełniana 2 cm około 6 mb (opcjonalnie)
Gumosznurek około 6 m
Stopery podwójne dopasowane do gumosznurka
Nici TYTAN
Taśmy papierowe malarskie (ułatwiają pracę)
Nożyczki lub nożyk obrotowy do materiałów
Poziomica lub długa linijka
SPORO CZASU
Przed szyciem, jeżeli nie masz doświadczenia, warto zapoznać się z naszym artykułem dotyczącym szycia Szycie materiału Ripstop Nylon. Zastosowanie tych porad pozwoli Ci sprawnie przejść przez proces tworzenia i szybciej cieszyć się swoim dziełem.
1 KROK: przycinanie materiału
Zaczynamy od przycinania naszego materiału. Polecam najpierw podzielić materiał na dwa równe kawałki o długości 2m, a dopiero pojedynczo, z krawędzi bocznych usunąć fabryczne ślady prowadnika materiału (dziurkowany i poszarpany obszar o szerokości ok. 1,5 cm na bokach materiału). Następnie pierwszy kawałek kładziemy na powierzchni, na której będziemy mogli go dokładnie rozprostować. Łapiemy taśmą malarską materiał w kilku punktach i na niego nakładamy nasz drugi kawałek, który prostujemy i łapiemy taśmą w tych samych miejscach. Dzięki takiemu zabiegowi mamy możliwość docięcia obu warstw jednocześnie w kształt rombu – utworzy to zwężenie w quilcie przeznaczone na nogi. Sposób przycięcia pokazuje rysunek poniżej.
2 KROK: rysowanie komór
Zaczynamy wyznaczać na obydwu kawałkach materiału nasze komory. Najlepiej użyć do tego znacznika w postaci markera kredowego. Łatwo go później usunąć a ślady są wystarczająco wyraźne. Przy napiętym materiale znaczymy na obydwu bokach takie same punkty np. co 10 cm. Następnie bierzemy poziomicę/linijkę i łączymy po kolei punkty. Tę samą czynność powtarzamy dla drugiej warstwy materiału. Warto pierwszą i ostatnią komorę zrobić szerszą np. 13 cm, ponieważ na końcu zrobimy tam tunel na gumosznurek. Teraz możemy już uwolnić materiały z taśmy malarskiej.
3 KROK: przycinanie siatki na komory
Teraz tniemy siatkę na odpowiednie paski. W tym przypadku były to paski o szerokości 4 cm, które pozwalają na osiągnięcie około 2 cm ścianki komory. Polecamy tę operację zrobić starannie, ponieważ ułatwi to ich wszywanie. Stanowczo nie zalecamy zwinięcia siatki w rulon i cięcie w ten sposób. Paski z reguły wychodzą wtedy nie równe. Najlepiej siatkę rozwinąć zaznaczyć na bokach odpowiednie odległości i przykładając poziomicę/linijkę wycinać je pojedynczo.
4 KROK: przygotowanie komór do szycia
Tutaj wracamy do naszej taśmy malarskiej. Za jej pomocą przyklejamy paski siatki do pierwszej warstwy materiału. Siatkę układamy na wcześniej narysowanych liniach na materiale, tak by około 1 cm wychodził za linię. Następnie taśmą unieruchamiamy siatkę. Jeżeli taśma dobrze się klei to możemy przykleić wszystkie na raz i przystąpić do szycia. Polecamy materiał z siatkami zwinąć sobie w rulon, ułatwi to szycie.
Kiedy mamy już wszyte wszystkie siatki, możemy usunąć taśmę.
5 KROK: łączenie materiału i siatki – szyjemy!
Przystępujemy do łączenia naszych warstw. Jest to najbardziej czasochłonny z etapów. Pierwsze szycie jest oczywiście najprostsze, ponieważ unieruchomione szpilkami dwie warstwy zszywamy łatwo na krawędzi. Teraz odwijamy na zewnątrz każdą warstwę osobno i łapiemy pierwszą siatkę. Przykładamy ją do warstwy materiału nr 2 (ta która aktualnie posiada tylko narysowane linie) tak by siatka znowu wystawała za linię około 1 cm. Jak wcześniej, tutaj również unieruchamiamy to taśmą malarską. W tym przypadku jesteśmy zmuszeni robić to już pojedynczo. Po każdym szyciu usuwamy również taśmę, bo jeżeli przyszyjemy kolejną siatkę, to nie będzie możliwości usunąć taśmy z poprzedniej komory. Szyjemy tak wszystkie komory stopniowo odwijając rulony aż do końca.
W tym momencie najgorsze już za nami ????
6 KROK: przygotowanie tuneli na gumosznurki
Na koniec zamykamy całość zszywając dolny łuk moskitierW tym momencie zaczynamy już prace wykończeniowe, umożliwiające nam wypełnienie komór puchem. Najlepiej zacząć od utworzenia tunelów przeznaczonych na gumosznurek na końcach naszej przyszłego quilta. Najprostszym sposobem jest przewleczenie przez pierwszą i ostatnią komorę odpowiedniej długości gumosznurków (góra 155 cm, dół 105 cm). Bierzemy się za zszywanie. Szerokość tunelu wyznaczy nam stopka wystarczy naszego quilta umieścić pod stopką zgodnie z rysunkiem poniżej i kontrolować ścieg by był równy. Analogicznie robimy z drugim tunelem.
Warto od razu zapobiec wysunięciu się sznurka np. zawiązując supły na końcach.
7 KROK: wszywanie zamka:
Kolejnym elementem jest wszycie zamka w części przeznaczonej na nogi. Jeżeli nie wiesz jak wszywa się zamki, polecamy obejrzeć tutoriale na YT. Oczywiście my aktualnie możemy przyszyć tylko jedną jego połowę, ponieważ musimy mieć otwarte komory. Po wszyciu połowy zamka możemy ścieg poprowadzić przez cały bok materiału (za wyjątkiem tuneli z gumosznurkami).
8 KROK: najlepsze! Upychane puchem:
W tym momencie przyda się waga kuchenna (dokładność do 1 g będzie ok), papierowa tuba po streczu lub rurka pcv i jakaś “upychaczka” np. kopyść. Tu znajdziesz pomocną instrukcję jak szyć produkty puchowe. Pomocny będzie również sznurek na pranie i klamerki. Pomagają rozwiesić quilta i zamykać wypełnione już komory tymczasowo. Po wypełnieniu wszystkich komór zamknij je szpilkami.
Kolejnym elementem jest wszycie zamka w części przeznaczonej na nogi. Jeżeli nie wiesz jak wszywa się zamki, polecamy obejrzeć tutoriale na YT. Oczywiście my aktualnie możemy przyszyć tylko jedną jego połowę, ponieważ musimy mieć otwarte komory. Po wszyciu połowy zamka możemy ścieg poprowadzić przez cały bok materiału (za wyjątkiem tuneli z gumosznurkami).
W tym momencie przyda się waga kuchenna (dokładność do 1 g będzie ok), papierowa tuba po streczu i jakaś “upychaczka”. Tu znajdziesz pomocną instrukcję jak szyć produkty puchowe.
Pomocny będzie również sznurek na pranie i klamerki. Pomagają rozwiesić quilta i zamykać wypełnione już komory tymczasowo.
Po wypełnieniu wszystkich komór zamknij je szpilkami.
9. WYKOŃCZENIÓWKA
Przystępujemy do stałego zamknięcia naszych komór, czyli usuwając szpilki na bieżąco prowadzimy ścieg prosty po całym boku. Po tej czynności możemy wszyć drugą połowę zamka.
Pozostaje wszycie oczek/klamer pozwalających zapięcie quilta na plecach (elementy te umożliwiają również unieruchomienie quilta np. na materacu). Będą to również elementy pozwalające poprowadzić linki, tak by użytkować quilta również jako underquilta.
Wykonujemy je z taśmy rypsowej. Potrzebujemy 8 takich oczek. Tniemy 8 kawałków taśmy po 5 cm, składamy na pół i przeszywamy – ułatwi to później wszywanie w naszego quilta. Oczka wszywamy w zaznaczonych miejscach, po tej stronie quilta, którą wybierzemy jako wewnętrzną. Najlepiej przeszyć każde oczko kilkoma ściegami.
Zostało nam tylko wykończenie krawędzi lamówką. Ukryje to szwy, wzmocni całą konstrukcję no i da nam efekt WOWwowWoW. W miejscach gdzie mamy oczka, lamówkę należy naciąć “(np. nożykiem do tapet) i przełożyć oczko.
Montujemy stoperki na gumosznurkach w części na nogi oraz głowę. Przewlekamy pozostały gumosznurek przez nasze oczka (patrz rysunek powyżej) a następnie przez stoperek.
Quilt gotowy! Komfort ciepła w facie testów, damy znać;)
Chyba nie ma praktyczniejszego sprzętu do pakowania na mokre wyprawy niż dry-bag. Kajakarze czy grotołazi nie mogą się bez nich obyć. Worki typu dry-bag, jak sama nazwa wskazuje, przede wszystkim chronią przed wilgocią. Inną ich dużą zaletą jest też funkcja kompresji pakowanego ekwipunku, wszystko dzięki zamknięciu typu roll-top.
W naszym wydaniu wykonanie będzie, z najbardziej wytrzymałego dla swojej kategorii wagowej materiału na rynku – królowej Dyneemy. Na koniec jeszcze jeden atut, dzięki przezroczystości włókna, doskonale wiesz co spakowałeś.
Zestaw drybag DIY ze wszystkimi dodatkami znajdziesz już w naszym sklepie.
Co potrzebujesz:
materiał Dyneema®: my z fragmentu Dyneemy CT5K.18 o wymiarach 43×43 otrzymaliśmy drybag o wymiarach 18×38 cm i wadze 15g. Mieści spokojnie puchówkę lub podpinkę puchową naszego projektu (patrz zdj.na dole artykułu).
wycinamy kwadrat w odpowiednim rozmiarze do naszych potrzeb, tu 43×43. Zwróć uwagę na firmowe wykończenie materiału bez dyneemy (ok.1cm brzegu).
2 KROK: zszywamy krawędzie
Zginamy materiał na pół i zszywamy wzdłuż dłuższego boku. Ustaw stopkę na krawędzi materiału i powoli prowadź ją równo, przy krawędzi, aż do końca. Pamiętaj by na początku i końcu szwu zrobić 1cm “na wstecznym”, by dobrze wykończyć szew. By materiał się nie wysuwał, możesz sobie pomóc klipsami krawieckimi, wypinaj w miarę przesuwania się stopki.
Teraz zszywamy krótszy bok (dno naszego drybag’a). Analogicznie do poprzedniego boku wykorzystujemy szerokość stopki by poprowadzić równy ścieg na brzegu materiału.
3 KROK: Uszczelniamy szwy
Ucinamy dwa fragmenty taśmy, nieco dłuższe niż boki naszego drybag’a (tak by końce móc zawinąć za krawędzie).
Układamy drybag szwem na środku i zaklejamy taśmą (jak na zdj.)
4 KROK: wszywamy taśmę usztywniającą
Ucinamy fragment sztywniejszej taśmy odpowiednio do szerokości naszego drybag’a.
Przykładamy do górnej krawędzi i przypinamy szpilkami lub klamrami. Przyszywamy ściegiem prostym przez środek taśmy.
Zawijamy dwukrotnie brzeg drybag’a wokół taśmy (patrz zdjęcie) i znów przeszywamy, tym razem przy krawędzi.
5 KROK: przygotowujemy zapięcie z klamrą
Przycinamy odcinek taśmy rypsowej odpowiednio do szerokości drybaga, zostawiając sobie zapas na przeciągnięcie przez klamry – u nas to jakieś +3cm. Przeszywamy na wskroś kilkakrotnie ustawiając stopkę jak najbliżej klamry.
Następnie powoli przyszywamy do brzegu drybaga (tego bez taśmy), uważając by nie przeszyć dwóch warstw materiału.
GOTOWE! Teraz możesz upychać, zaciskać, zawijać.
Tak prezentowały się nasze testy z podpinką i puchówką:
Jeżeli zdecydowałeś się na projekt podpinki hamakowej z puchem lub pierzem, to czeka Cię świetna zabawa. Wystarczy uzbroić się w cierpliwość i przygotować na chmurę latającego puchu, a po paru godzinach pracy osiągniesz efekt izolacji najwyższej klasy!
Istnieją dwie podstawowe technologie łączenia puchu z materiałem. Pikowanie lub kasetony. Różnica między nimi to kształt komór, w które napychany jest puch. Przy pikowaniu tworzymy komory, przeszywając materiał szwem prostym. W miejscu szwu powstaje wtedy tzw zimna strefa, która nieznacznie obniży komfort termiczny. Jeśli zamiast szwu doszyjemy ściankę łącząca oba materiały, stworzymy przestrzenny kaseton, zapewniając szczelną warstwę izolacyjną bez tzw. zimnych stref na szwach. W naszej podpince zdecydowaliśmy się na wersję pikowaną. Jeżeli ktoś myśli jednak o wersji z kasetonami to można je stworzyć z naszej siatki nylonowej.
Wybór materiału
Najlepiej sprawdzają się materiały puchoodporne, lekkie i oddychające by puch dobrze się rozprężał. Wytrzymałość na zrywanie jest mniej istotna, bo w przeciwieństwie do hamaka czy tarpu nie działają tu większe naprężenia. Dlatego dobrze sprawdzą się ultralekkie nylony kalendrowane pokryte DWR.
Proces kalendrowania w dużym uproszczeniu polega na dodatkowym sprasowywaniu, by uzyskać gładką powierzchnię, bardziej “foliowatą”, a w efekcie nie przepuszczającą puchu. Stąd też połysk materiałów puchoodpornych.
DWR (Durable Water Repellency) zapobiega wsiąkaniu wody np. lekkiego deszczu czy rosy.
Jeżeli jednak zależy nam na większej nieprzemakalności a podpinka nie będzie mieć funkcji quilta i nie będzie bezpośrednio przy ciele, możemy się pokusić o kompromis łącząc mniej oddychający puchoodporny materiał poliestrowy z nylonem z drugiej strony podpinki. Zaletą tego rozwiązania będzie większa wodoodporność, jednocześnie warstwa nylonowa zapewni oddychalność puchu i możliwość prania.
Projekt otuliny hamakowej
Nasza podpinka została zaprojektowana dla osób o 180-185 cm wzrostu.
narzędzia: miara, mydełko krawieckie, nożyce, maszyna do szycia, kopystka-lub inne narzędzie, które nada się do upychania, rurka PCV
KROK 1
Wycinamy 2 warstwy materiału o wymiarach jak na zdjęciu:
Outlina hamakowa wymiary – ripstop.pl
KROK 2
Po przycięciu materiału rozrysowujemy schemat pikowania. W naszym przypadku wypełniliśmy go kwadratami 25x25cm. Jest to pewny wzór, który uniemożliwy przemieszczanie się puchu. Wąskie tunele też się świetnie sprawdzą, ale może być trudniej z napełnianiem i “dawkowaniem” puchu.
Schemat pikowania rozrysowany na materiale mydełkiem – ripstop.pl
KROK 3
Zanim zaczęliśmy upychać kwadraty puchem zdecydowaliśmy się na przygotowanie i doszycie tuneli pod linki. Dlaczego zrobiliśmy to osobno? Szerokość rolki Ripstop Ultra Light Marine Blue ma 150cm. NIe chcieliśmy zmniejszać wymiarów naszej otulinki i zachować 150cm puchowego wypełnienia. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie zrobić wersję węższa o 20 cm (takie rozwiązanie jest też w naszym produkcie podpinka DIY. Pozwala to wykonać całość z 4mb. Jeżeli macie inne pomysły na tunele podzielcie się w komentarzach na dole.
Tunel na linki do otuliny hamakowej
Tunel na linki do otuliny hamakowej już doszyty
KROK 4
Mając doszyte tunele możemy przejść do najbardziej ekscytującego zajęcia czyli pikowania i napychania puchem:) W warunkach domowych wystarczy nam do tego rurka o odpowiedniej średnicy (zależy jak szerokie tunele wybierzemy). W każdym markecie znajdziemy szeroki wybór rurek PCV lub metalowych. Ostatecznie sprawdzi się też rolka po papierowych ręcznikach. Dla ułatwienia wypychania posłużyliśmy się kuchennym narzędziem o wspaniałej nazwie KOPYSTKA. Do cieńszych tuneli lepsze może być inne kuchenne narzędzie o ciekawej nazwie np. KWIRLEJKA
Zasada pikowania jest prosta. Obszywamy kwadrat według rozrysowanych wcześniej lini, zostawiając otwór około 8cm. Szerokość otworu musi być dostosowana do narzędzia upychającego :). Kładziemy rurkę na wagę i upychamy w nią odmierzoną ilość puchu. Tak napchaną rurkę wkładamy w otwór i przepychamy puch do kwadratu za pomocą kopystki. Następnie zaszywamy otwór i przechodzimy do kolejnego kwadratu.
Ta część jest zdecydowanie najbardziej czasochłonna. W zależności jak gęsto rozrysujecie kwadraty. W naszej otulince jest 40 kwadratów i mamy 300 gramów puchu. To daje około 7.5g na kwadrat. Po uszyciu byliśmy zaskoczeni jak mocno i szybko rozprężył się puch. Pewnie przy kolejnym projekcie wypróbowalibyśmy jeszcze mniejszą ilość. Pakowanie tam ilości powyżej 10g zmniejszyłoby tylko możliwości rozprężenia puchu, a przez to też możliwości izolacyjne podpinki (patrz artykuł o puchu).
otulina hamakowa – ripstop.pl
KROK 5
Na koniec wystarczy przeciągnąć linki przez tunele. Do krótszych tuneli można wykorzystać gumosznurek ze stoperem, my wykorzystaliśmy co było pod ręką czyli linkę 4mm. Najłatwiej zaczepić taką linkę o kij mopa i przepchnąć zgrabnie przez tunel.
Teraz najprzyjemniejsze…test w terenie w najniższej możliwej temperaturze;) Jesteśmy ciekawi waszych efektów i testów, dajcie znać jak wam poszło i czy coś byście zrobili inaczej.
Każdy kto spał w hamaku w samym śpiworze, wie jak ważna jest izolacja od dołu. W chłodniejsze noce dodatkowa mata nie wystarczy, a nawet najlepszy puchowy śpiwór nie zapewni nam odpowiedniej izolacji.
Warto więc zainteresować się dodatkowym ociepleniem, które sprawi, że będzie nam cieplej niż w namiocie z tradycyjnym sprzętem. Skąd ta pewność? Ciepło zawsze pochodzi od nas, a rodzaj izolacji może tylko sprawić, że to ciepło nie ucieknie. Gdy leżymy w śpiworze ubijamy puch, na którym leżymy i tracimy jego możliwości izolacji. Dlatego podpinka pod hamak jest takim rewolucyjnym rozwiązaniem. Nie ubijamy warstwy izolacyjnej a puch grzeje nas podczas snu, jak w żadnym innym śpiworze. Na rynku tego typu rozwiązanie kryje się pod wieloma nazwami:
Podpinka hamakowa, Underblanket, Underquilt, Otulina Hamakowa, Ocieplacz, Koc pod hamak, Kołdra pod hamak
Wygląda na to, że jeszcze się nie zdecydowaliśmy jak dokładnie nazwać produkt, którego celem jest ogrzanie nas w zimną noc, gdy śpimy w hamaku. Otulinki, podpinki, kocyki czy ocieplacze. Czasami też pojawiają się określenia zapożyczone underblanket czy underquilt. Wszystkie te nazwy określają lekki pikowany materiał z ociepliną, który podpinamy pod wiszący hamak. Ta zagwozdka z nazewnictwem wynika z wielofunkcyjności tego sprzętu. Odpowiednia konstrukcja ocieplanej podpinki pod hamak sprawi, że spełni ona również funkcję, śpiwora (quilt), koca outdoorowego czy kołdry na noclegi w schronisku.
Jeśli już jesteś przekonany co do wartości takiego gadżetu jak podpinka i od posiadanie tego cuda powstrzymuje cię jedynie cena, to poniżej kilka wskazówek jak zrobić ją z łatwością w domowych warunkach. Olbrzymia satysfakcja, a parametrami nie będzie odbiegać od topowych produktów na rynku.
Rodzaj wypełnienia otuliny hamakowej
Wypełnienie to pierwszy i najistotniejszy wybór gdy decydujemy się na uszycie własnej podpinki. Od tego zależeć będzie dobór materiału, sposobu szycia oraz ilość czasu i potu w jaki w nią włożysz;) Rozróżnić można dwa podstawowe rodzaje wypełnienia: naturalne – czyli puch, mieszanka puchu i pierza lub samo pierze, lub sztuczne- poliestrowa ocieplina (watolina z rolki i granulowany sztuczny puch z worka).
Konstrukcje z naturalnym wypełnieniem są trudniejsze do zrobienia oraz droższe. W zamian otrzymujemy jednak produkt znacznie bardziej pakowny, a przy tym zapewniający dużo większy komfort spania w niskich temperaturach (zobacz artykuł puch a ocieplina). Najlepszy wybór dla wyznawców idei fast&light to zawsze czysty puch, który odznacza się dużą sprężystością, a co za tym idzie, większą izolacją termiczną przy nawet niewielkiej ilości puchu. Aby pomóc wam w decyzji ile puchu jest potrzebne do waszej otuliny, podajemy wielkości dla puchu 700FP dostępnego na naszej stronie. Trzeba jednak mieć na uwadze, że dane dotyczą puchu, który może różnić się od waszego. Kwestia komfortu jest również subiektywna:) Dane mają charakter szacunkowy.
Opracowanie szacunkowe ripstop.pl
podpinka do hamaka ripstop.pl
Druga grupa czyli otulinki zrobione ze sztucznej ociepliny, to znacznie tańsze i prostsze konstrukcyjnie rozwiązanie. Po spakowaniu zajmują jednak dużo więcej miejsca a ich poziom komfortu jest odczuwalnie niższy. Sztuczne wypełnienie, oferowane na naszej stronie to watolina o grubości 2 cm. Przy podwójnej warstwie takiego wypełnienia możemy osiągnąć komfort równoważny do +5 stopni.
Watolina ripstop.pl
Puch Ripstop.pl
Rodzaj materiału zewnętrznego otuliny hamakowej
Decyzja o doborze materiału, w dużej mierze zależy od rodzaju wypełnienia. Decydując się na pierze lub jego mieszankę z puchem będziemy potrzebować dużo mocniejszego i cięższego materiału, niż przy zastosowaniu czystego puchu. Ostre piórko, szczególnie cięte, może łatwo zniszczyć, przeciąć delikatny materiał.
W przypadku puchu, możemy wybrać dużo cieńszy i lżejszy materiał, ale wciąż z na tyle gęstym splotem, by puch nie przedostawał się na zewnątrz – ok. 10-20 dernier. Lekki materiał pozwoli też na większe rozprężenie puchu, a co za tym idzie, wyższy parametr termiczny.
My wykorzystaliśmy do naszego projektu Ripstop poliester Ultra light Marine Blue. Waży 35g/m2. Nasza podpinka wymagała 3mb. Do zrobienia otuliny polecamy również oddychające nylony puchoodporne: ripstop nylon diamentowy kalendrowany oraz nylon 10D. W procesie kalandrowania tkanina przepuszczana jest przez ciężkie, podgrzewane rolki lub bębny, które spłaszczają tkaninę i skutecznie „uszczelniają”jej splot czyniąc materiał puchoodpornym.
W przypadku otuliny ze sztucznym wypełnieniem doradzalibyśmy ripstop nylon diamentowy (40gm2) lub ripstop nylon 65g2m. Nada to otulinie miłego w dotyku charakteru. My swoją na pewno zrobimy z Ripstop Ultra Light (poliester) Marine Blue w celu porównania pakowności puchu vs otuliny 🙂
Pikowanie
Istnieją dwie podstawowe technologie łączenia puchu z materiałem. Pikowanie lub kasetony. Różnica między nimi to kształt komór, w które napychany jest puch. Przy pikowaniu tworzymy komory, przeszywając materiał szwem prostym. W miejscu szwu powstaje wtedy tzw zimna strefa. Tu znajdziesz instrukcję na wersję DIY bez komór.
Pikowanie podpinki hamakowej
Jeśli zamiast szwu doszyjemy ściankę łącząca oba materiały, stworzymy przestrzenny kaseton, zapewniając szczelną warstwę izolacyjną bez tzw. zimnych stref na szwach. Jeżeli zdecydujecie się na wersję z kasetony to można do ich tworzenia wykorzystać dostępna na naszej stronie siatkę nylonową 55g/m2. Tu znajdziesz instrukcję na podpinkę z kasetonami i opcją quilt’a.
